Honden beschilderen
We nemen een onbehandeld stuk hout. We geven het niet de tijd om volledig te drogen. Vervolgens, behandelen wij dit, zonder eerst op te schuren, met een laagje grondverf. Nog voordat deze grondverf goed en wel uitgehard is, doen we de kleurverf erop, zonder eerst even te schuren.
Laklaag vinden we niet nodig. Het resultaat: Het ziet er niet uit en bij de eerste de beste regenbui trekken de scheuren erin. Wat raar toch? In plaats van onszelf een spiegel voor te houden en te bedenken dat we niet erg zorgvuldig en met name ongeduldig te werk zijn gegaan, waardoor het een broddelwerkje is geworden, geven we de schuld aan allesbehalve onszelf. Het hout was waardeloos, de grondverf pakte niet, de kleurverf was van slechte kwaliteit en een laklaag is voor watjes.
Bovenstaande kan ik gek genoeg goed vergelijken met de wijze waarop veel eigenaren hun hond trainen. Snel, onzorgvuldig, en vooral zonder de hond tijd te geven. Als dan uiteindelijk blijkt dat wij het ons, vaak veel te hoog gegrepen, niveau niet halen geven we allesbehalve onszelf de schuld. We kijken niet in de spiegel. We zoeken naar een andere reden. De hond heeft geen talent, de trainer was waardeloos en de hondenschool heeft geen verstand van zaken.
Hoe doen die trainers dit dan die wel heel veel resultaten bereiken? Ik zal het proberen uit te leggen. Zij nemen eveneens een stuk hout. Dat geven ze alle tijd om te drogen. Vervolgens schuren ze het licht op. Dan komt er een goede grondlaag op. Ze schuren deze licht op. Voor de zekerheid, gaat er nog een dunne grondlaag overheen. Ook deze schuren ze licht op. Pas als deze echt helemaal droog is, gaat de kleurverf er overheen. Ook deze wordt nogmaals heel licht opgeschuurd en hierna volgt nog een dunne laag kleurverf. Als dit volledig is uitgehard, gaat er voor de weerbestendigheid nog een laklaag overheen. Ook deze laten ze volledig drogen. Bij dit stuk, inmiddels zorgvuldig behandelde hout, kan het regenen zonder problemen. Het blijft voorlopig zoals het is. Van tijd tot tijd werken ze het hout weer een beetje bij. Dit is, na alle geïnvesteerde tijd, bestand tegen stormen en orkanen.
Zo is het ook met het begeleiden van honden. Een goed resultaat behalen gaat niet binnen een jaar. Ook niet binnen twee jaar. Dat doe je niet ‘ff’ met een speciaal lijntje of zelf geknutseld tuigje. Ook niet door te simpelweg ‘de baas’ te zijn. Natuurlijk wil je de hond door de mensenwereld kunnen sturen. Hiervoor neem jij ook de leiding. Dat mag niet alleen, dat moet zelfs! Maar voor een stabiele hond is tijd nodig. Die moet drogen, een beetje geschuurd, de eerste laag er op, rustig laten drogen en dan duurt het een behoorlijke tijd voordat je bij het einddoel bent..
Bedenk dat wij als eigenaar voor 80 % de oorzaak bij onszelf kunnen vinden. Dus schroom vooral niet om af en toe naar de spiegel te lopen en te bedenken dat je misschien toch weer net even te snel wilde.
Kijk jezelf dan aan in die spiegel en zeg hardop: FF dimmen ongeduldige sukkel!
Het resultaat zal een stabiele, mentaal sterke en gelukkige hond zijn. Een vriend voor het leven.
